(ظَهَرَ الْفَسَادُ فِی الْبَرِّ وَالْبَحْرِ بِمَا کَسَبَتْ أَیْدِی النَّاسِ لِیُذِیقَهُمْ بَعْضَ الَّذِی عَمِلُوا لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُونَ)؛
«به خاطر دستاورد مردم، تباهى در خشکى و دریا آشکارشد؛ تا (سزاى) بعضى از آنچه انجام دادهاند را به آنان بچشاند؛ باشد که آنان بازگردند»
نکته ها و رهنمود ها :
1.آیه فوق بر این امر تاکید دارد که جهان، حاوی عناصری پراکنده و بدون ارتباط با یکدیگر نیست، بلکه اجزای مختلف این عالم در تعامل نزدیکی با هم به سر می برند، به گونه ای که رفتار یک بخش از این عالم می تواند نتایج مثبت و منفی در بخش های دیگر بیافریند.
- ۰ نظر
- ۱۱/ ۰۳/ ۹۳