یکی از سنت های خداوند در زمین رابطه مستقیم بین گناه و تنگی معیشت از یک سو و استغفار و معنویت با وسعت روزی از سوی دیگر است.
برخلاف حساب های دنیوی که آدمی به دنبال آن است تا با ترک صدقات واجب و مستحب و دغل بازی و حیله گری و هزار ترفند دیگر، به جلب منفعت و دفع مضرت بپردازد آیات قرآن و احادیث معصومین به روشنی به نقش تقوا در افزایش برکات الهی و تاثیر گناه در کم شدن نعمات دنیوی اشاره می کند:
"و اگر مردمِ آبادى ها ایمان مى آوردند و پروا پیشه مى کردند، برکت هایى از آسمان و زمین به روى آنان مى¬گشودیم ، لیکن تکذیب کردند؛ ما هم آنان را به کیفر کارهایشان گرفتیم" (اعراف – آیه 96)
در جای دیگر بر پا داشتن تعالیم آسمانی مایه جلب رحمت آسمانی و زمینی معرفی شده است "و اگر آنان تورات و انجیل و آنچه را از سوى پروردگارشان بر آنان نازل شده بود، بر پا مى داشتند، از بالاى سر و از زیر پاهایشان (از نعمت هاى الهى) برخوردار مى شدند. برخى از آنان، گروهى میانه رو و بیشترشان زشت کردار بودند" (مائده – آیه 66).
همچنین خداوند سبحان استغفار را مایه فراوان رسیدن روزی و رحمت بندگان قرار داده و فرموده است: "از پروردگار خویش طلب آمرزش کنید که او بسیار آمرزنده است تا باران های پربرکت آسمان را پی درپی بر شما فرستد" (نوح – آیات 10 و 11) در احادیث معصومین نیز این ارتباط تنگاتنگ به چشم می خورد و استغفار را مایه جلب رزق و روزی و بهره مند شدن از نعمات الهی معرفی می کند در حـدیـثـى از عـلى (عـلیـه السلام) آمده که فرمود: "اکثر الاستغفار تجلب الرزق: زیاد استغفار کن تا روزى را به سوى خود جلب کنى".
جدای از وعده الهی بر پاداش دنیوی متقین، کشف رابطه تقوا با عمران و آبادی و رشد و ترقی در حوزه مسایل اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و سیاسی کار دشواری نیست، با اندکی تامل در زندگی فردی و اجتماعی روشن می شود که کفر و بی ایمانی سرچشمه عدم احساس مسئولیت، قانون شکنی، سستی خانواده ها و جوامع، تفرقه، از بین رفتن پایه های اطمینان به یکدیگر، هدر رفتن نیروی انسانی و بر هم خوردن تعادل اجتماعی است. به یقین در جامعه ای که مولفه های فوق وجود دارد رشد و ترقی با شکست و بن بست رو به روست. با دقت در چالش ها و مشکلات فرا روی فرد، خانواده و اجتماعی که به تصمیم سازی¬های غلط و انحرافات متعدد می انجامد روشن می گردد که ریشه آن در عدم تقوای فردی، سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و... بوده است و به یقین هر یک از آثار عمیق بیان شده مضرات مادی فراوانی را بر دوش فرد و خانواده و اجتماع خواهد گذاشت. بسیاری از کارهای نادرست ما در زندگی زیان های مادی به ما می رسانند که ما از آن بی اطلاعیم و بالعکس اعمال معنوی ما منافعی را به همراه دارد که رسیدن به ریشه آن از حدس و گمان ما خارج است یا نیاز به تامل بیشتری دارد از این روست که در آیات قرآن به این بعد از ثمرات تقوا اشاره داشته است و می فرماید: "و هر کس از خداوند پروا کند، خداوند برایش راه خروجى (از مشکلات) قرار مى دهد و او را از جایى که گمان نمى کند، روزى مى بخشد؛ و هر کس بر خدا تکیه کند، او برایش بس است. خداوند، کار خویش را به سامان مى رساند. به یقین، خداوند براى هر چیزى، اندازه اى قرار داده است" (الطلاق – آیه 2 و 3). در حدیثی از پیامبر (ص) آن حضرت با استناد به آیه بالا تقوا را تجارتی معرفی می کند که روزی فراوانی را بدون سرمایه کار به انسان نایل می کند.
